سلام من واقعا نمیدونم چرا اینطوری شدم حس درسو ندارم.. تمرکز ندارم.. همش ذهنم مشغول یه نفره اصلا نمیتونم فکرمو ازش دور کنم خیلی سخته متاسفانه تو این کرونا هم خیلی افت کردم من بهترین شاگرد کلاس بودم ولی الن

سلام به همگی
من دانش اموز پایه نهم هستم و معدل ترم اول امسالم ۲۰ شده و بقیه سال ها هم ۲۰ و ۱۹/۹۵ بوده ،از بعد عید تا الان اصلا حوصله درس رو ندارم ، از امروز امتحان های میان ترم دوم شروع شده و من اصلا سمت کتاب نرفتم نمیدونم چرا یه دفعه ای اینجوری شدم
تروخدا کمکم کنید من امسال انتخاب رشته دارم

به به بروبچ باصفا :))))
میبینم جمه تنبلا بدجورهم جمممهه :)))

سلام رفقا
کامنتای این صفحه رو که خوندم دیدم خیلیاتون مشکل انگیزه دارید یا مشکل کم کاری
چون دوست ندارم خیلیاتون رو ناامید ببینم اینو مینویسم شاید به درد کسی خورد
اولین مشکل خیلیاتون بی انگیزگی نیست بلکه هدف نداشتنه چون اگه هدف واقعیتون باشه با کوچیک ترین جرقه یا حتی بدون هیچ جرقه خاصی شروع به تلاش کردن میکنید! سعی کنید بفهمید هدف اصلیتون چیه یا حتی هدفتون رو بر اساس جو اطرافیان انتخاب کردید یا تصمیم خودتونه؟مطمان باشید شمایی که آفریده شدی قطعا به دلیلی بوده
دوم تکلیفتون رو با خودتون مشخص کنین که اینکه اصلا هدفتون رو میخواید یا نه؟ اونقدری دوستش دارید که از خوابتون بزنید؟یا از طفریحاتی که بیشتر وقتتون رو میگیرن بزنید؟(مطمانم وقتی به هدفتون برسید نمیگید کاش اون موقع بیشتر میخوابیدم!)
حالا وقتشه شروع کنید،به هیچ عنوان تعلل نکنید و پیشنهادم اینه روی کارتون تمرکز کنید سعی کنید برای مشکلات راه حل پیدا کنید
هر راهی که فکر میکنید شمارو یک قدم به هدفتون نزدیک میکنه انجام بدین (البته نه دیگه هر کاری! تصمیم های عاقلانه بگیرین)
مغز انسان برای حل مشکلات طراحی شده پس ازش درست استفاده کنید.
نوع تلاش کردن هم برای کنکور کاملا مشخصه! درس بخونید و به تعداد بی نهایت تست بزنید
(یه چیزی اضافه کنم ویروس و آنلاین شدن مدارس رو بهونه نکنین
از اونا به عنوان یه نقطه قوت استفاده کنید تا از بقیه جلو بیفتین)
سعی کنید چیزایی که جلوی درس خوندنتون رو میگیرن حذف کنید.
ضمن اینکه از مشکلات و شکست ها نترسین اگه توی هر راهی به مشکلی بر نمیخورید ینی رو به جلو حرکت نمیکنید یا سرعت پیشرفتتون کمه.
مثلا اگه آزمونی رو خراب کردین کلا دو سه هفته بیخیال درس نشید سعی کنید اگه حالتون خوب نیست بیشتر از چند ساعت یا نهایتا چند روز طول نکشه (اینکه چقدر ناراحت میشید و چطوری حال خودتون رو خوب میکنید دست خودتونه و با خودشناسی بدست میاد بنابراین اگه الان نمیدونید چیکار کنید نگران نباشید سعی کنین کنترل ذهنتون رو به دست بگیرید)
نگران نباشید میتونم بگم برای کسایی که کنکوری هستن هر اتفاقی طبیعیه! سعی کنید رفعش کنید
نبود تمرکز و پرت شدن حواس هم آره طبیعیه تو سال کنکور دیوار سفید هم مثل یه اثر هنری به نظر میاد! ولی یادتون باشه کنترل ذهنتون فقط دست خودتونه سعی کنین متمرکز باشین.
چنتا پیشنهاد کوچیک برای اینکه راحت تر درس بخونید
جیمز کلیر تو کتاب عادت های اتمی میگه از یه میز و صندلی برای چند کار بهتره استفاده نکنید (وقتی برای غذا و درس از یه میز استفاده کنید وقتی میشینید پای درس مغزتون میگه کو غذا؟؟) پس سعی کنید جاتون رو عوض کنید
نور اتاق رو تنظیم کنید نور خیلی زیاد باعث خستگی چشم و نور کم باعث خواب آلودگی میشه(آره چشم رو هم خسته میکنه!)
هر چند وقت یکبار چند قدم راه برید و حالت نشستنتون رو عوض کنید تا خون توی همه ی اندام ها جریان پیدا کنه
غذای سنگین نخورید
سعی کنید همه نوع غذا مصرف کنین که به بدنتون همه نوع مواد غذایی برسه (پیشنهادم پروتئین ها و فیبر ها هستن که منابعشون هم مشخصه)
اگه خسته شدید و دوست دارید از پای درس بلند بشید به خودتون بگید 15 دقیقه دیگه میخونم اگه نتونستم و خستم شد بلند میشم میرم.(برید یه استراحتی کنین هوای تازه تفس کنین جواب میده بعد دوباره برگردین)
برای مشکل خواب و اینکه بیدار نمیشید معمولا نیاز هست که ساعت چند بار زنگ بخوره تا بلند بشین که باز عادیه خصوصا تو پاییز و بهار
یا چند بار ساعت بزارید یا از اپ هایی استفاده کنین که تا کامل بیدار نشید و چند بار تایید نکنین که بیدارید ولتون نمیکنه (گاهی حتی یه مسئله ریاضی براتون مینویسه که باید حل کنید تا ساعت دوباره زنگ نخوره) پیشنهاد من اپ alarmy هست که توی مارکت های ایرانی هم هست (میتونید نسخه پولی رو از فارسروید دانلود کنید که محدودیت نداشته باشه)
توی هر لحظه فکر کنید که الان بهترین کاری که میتونم انجام بدم چیه؟ انجامش بدید
فعلا فکر کنم همینقدر کافیه سوالی داشتید روی همین کامنت ریپلی کنید تا بتونم و بلد باشم جواب میدم
به آرزو هاتون بچسبید و ولشون نکنید اونا مال شما هستن!

سلام من دانشجوی ارشد عمران سازه هستم اصلا حوصله هیچ کاری را ندارم درس هم عاشقشم ولی حوصلش را ندارم درسهای قبلی هم احساس میکنم یادم رفته اینطوری بیشتر ناراحت میشم خواهشا کمکم کنید باتشکر

ولا من که تا اینجا عالی بودم ولی با تعطیل شدن کلاس ها خیلی ضعیف شدم ولی رویاهام اینقدر بزرگن تا بهشون نرسم خیال مردن ندارم و می گم من ادامه می دم

من از اولشم بد بودم
وقتی توی مدرسه ی نمونه بودم هرچی هم استان خوب میشد حتی اگه ریاضیمو هشتاد درصد میزدمم نفر بیست و ششم بودم 😁
الان که دیگه هیچی
با اینکه رفتم صدرا اونجا هم تغییر نکرد
کرونا اومد گیره شو بیشتر محکم کرد
واقعا کرونا فرصت طلایی مو گرفت
میخواستم یه بارم که شده نفر دهم بسم
اولش که مدرسه ها باز بود
نفر دوم کلاس بودم الان….😔

سلام زهرا هستم فارغ التحصیل تجربی خیلی ناامیدم خیلی تا کنکور چیزی نمونده همش امروز و فردا میکنم حالم از خودم به هم میخوره

سلام دانش آموز دهم تجربی هستم ولی…
چه فایده من سال های راهنمایی بهترین دانش آموز کلاس بودم هیچ وقت یاد ندارم معدل زیر 19.5گرفته باشم تو مدرسه ی نمونه دولتی درس می خوندمو آرزوم فقط دندونپزشکی
خیلی تلاش کردم تا بیام تجربی
اما
نمی دونم چرا از وقتی اومدم دهم شدم بدترین دانش آموز کلاس معدل :زیر18\شاگرد تنبل\ و اصلا حوصله ی درس خوندن ندارم هر کاری بگی کردم مشاوره رفتم برا برنامه ریزی و… اما فایده نداره
دیگه از خودم نا امید شدم چه برسه به پدر و مادرم
خیلی بی انگیزه ام و واقعا از اینکه توی این وضعیت هستم دارم عذاب می کشم. لطفا کمکم کنید .

سلام
اگه کسی کمکم کنه ممنون میشم 🥺
ببخشید من تا کلاس نهم بودم همه آزمون جامع ها رو اول بودم بعد اومدم دهم رتبه هام
یکم بد شد الان یازدهمم با این که خیلی درس میخونم نمیفهمم مشکل کجاست که نتیجه نمیگیرم مخصوصا تو امتحان های جامع هیشکی هم نمیتونه بفهمه مشکل کجاست؟

حالا که نظراتو دیدم فهمیدم چقدر نامیدیم.😳
منم الان کلاس هفتمم.
۱۴۰۰ که داره میرسه من اصلا از درسا هیچی نفهمیدم.
الان علومو نگاه میکنم حتی ۲ صفحه اولشو بلد نیستم چه برسه فصل های آخرش.
اصلا حس درس خوندن ندارم
از ساعت ۱۲ بلند میشم هیچی به هیچی از ساعت ۱۲ تا ۴ مدرسه مجازیه
بعدشم کل روز تو گوشی
عمرم تو خواب گوشی مدرسه میگذره معلما هم تو ۱ ساعت هم امتحان میگیرن هم تکلیف میدن هم درس میدن.
الانم امتحانات بعد تعطیلات شروع میشه بعدش میگن تو تعطیلات بخونید.😒
آخه داخل تعطیلات میشه؟
هی دیدو بازدید
هی این ور اونور
هی مهمونی
من ابتدایی انقدر درسام خوب بود از نمرات کارنامه چشام برق میزد
انقدر درسام خوب بود که هر سال لوح تقدیر میدادن
دانش آموز ممتاز بودم
اما الان….
نگم
الان همه بچه ها دارن ازم میزنن جلو منم انگار نه انگار
شبا هی ساعتو کوک میدم که ساعت۸ بیدار شم که روز خوبی رو شروع کنم هی درسای عقب موندمو بخونم
اما بیدار نمیشم که هیچ
هی دوباره روز از نو و تکراری
اصلا نمیدونم دارم چیکار میکنم
بعد امتحانات امتحانای نهاییه که نکنه حضوری باشه
هر کی میتونه راهنمایی کنه لطفا😭😢😢😢😭😭

ی جنگجو کاریو که دوست داره ول نمیکنه عشقو درونش پیدا میکنه … (شما به چیزی که فکر میکنید تبدیل میشید چیزی رو که احساس کنی جذب و انچرا که تصور میکنید میسازید) بودا … ___ به این فکر کن وقتی رسیدی به هدفت زندگی چند نفرو تغییر میدی شاید باید این شرایط سخط پیشمیومد تا تو بتونی بیشتر بدرخشی زیبا ترین الماس ها در سخترین شرایط به وجود میان اگر تو بتونی دکتر. معلم وکیل یا هرچیزی که هدفته برسی بقیم تو رو الگو قرار میدن و ممکنه زندگیشون فقط بخاطر تو تغییر کنه این خودش ی بهشتع .ی عالمه عبادت … ی دنیا ثواب (:

ممنونم خیلی خوب بود

سلام امام زمان اینو برا تو مینویسم لطفا دعا م کن لطفا لطفا من خاک پاتم فقط دعام کن شرمنده بابام نشم

سلام
من یازدهم تجربی و نمونه هستم
قبلا درسم خیلی بهتر بود ولی از دهم گند خورد به درسام
با اون نمرات قشنگی که گرفتم، امیدمو از دست دادم و فکر میکردم هیچی نیستم
منی که درس خوندنم زبان زد خاص و عام بود… حالا دیگه از باز کردن کتابم حالم بهم میخورد… هر جور بود تموم کردم کلاس دهم مزخرف رو
اومدم یازدهم و مشکلی هم با آنلاین بودن کلاسا ندارم چون اتفاقا به دلیل کم بودن اعتماد به نفسم، ترجیح میدم در معرض دید نباشم و اینجوری شاید برام راحت تر باشه تا با بقیه ارتباط بگیرم
ولی امسالم همون رویه دهم رو پیش گرفتم
اصلا حس میکنم به درس علاقه ای ندارم. من دقیقا نمیدونم به چی علاقه دارم و توی چه چیزی استعداد دارم…
نمیدونم چطور باید پیداش کنم
به موسیقی و نواختن ساز علاقه دارم ولی اگه بخوام برم توی این راه، حس میکنم خانوادم ازم نا امید میشن… خودشون چیزی نمیگن ولی من که میدونم اونام مثله هر خانواده دیگه ای دوست دارن دخترشون پزشکی قبول بشه
از طرفی هم اگه بخوام برم تو رشته موسیقی، همش این ترسو دارم که نکنه موفق نشم… نکنه کم بیارم و توانایی ادامه شو نداشته باشم… نکنه به اندازه کافی تو این رشته خوب نباشم… حرفای بقیه برام اهمیتی نداره و خیلی وقتا بر خلافش عمل میکنم چون از ذهنیت خیلی از اطرافیانم متنفرم ولی نمیشه جوری زندگی کرد که همه با انگشت منو نشون بدن انقد که عجیب و متفاوت با مردم باشم… میدونم وارد شدن به موسیقی کار خیلی عجیبی نیست ولی برای خانواده و فامیل های ما هست چون همشون کل عمرشونو یا از ۶ صبح تا ۶ غروب پای میز کارمندی بودن یا دور از جونشون مثه سگ دوییدن و کار کردن تا به یه نون و نوایی برسن … بنابراین اینکه من بخوام اینکارو انجام بدم قطعا عجیبه
حالم از این فکرای مزخرف بهم میخوره
ولی در عین حال نمیتونم درس هم بخونم
اصلا حسشو ندارم
از فیزیک و شیمی متنفرم
همینطور احساس میکنم خیلی جا موندم و جبرانش غیر ممکن نیست ولی خیلی سخته
تازگیا هم مشاور گرفتم ولی بدتر اعصابمو خورد کرده… میگه روزی ۱۰ ساعت باید درس بخونی… اخه مگه مغز و چشم و اعصاب من از چیه؟
همش وقتی میخوام درس بخونم به این فکر میکنم که من یه خنگ به تمام عیارم که هیچ وقت موفق نمیشه
حس میکنم خیلی ضعیف و بی اراده ام
دوست دارم آیندمو ببینم که قراره چجوری باشه.. شاید امید بگیرم و الان تلاش کنم… حتی دیگه هیچ متن انگیزشی بهم امید نمیده
من که میدونم جرعت وارد شدن به موسیقی رو ندارم از بس که بی اعتماد به نفسم… ولی حداقل کاش یه جوری انگیزم توی درس خوندن بیشتر میشد حداقل خانوادمو سر بلند کنم… میدونم اونا هم از این رفتارای من خسته شدن
احساس میکنم یه مغز ۵۰ ساله توی تنِ ۱۶ ساله م دارم از بس که فکر میکنم و گریه میکنم
هیچ وقت نخواستم نامید باشم ولی واقعا نمیشه تو این شرایط الانم نا امید نباشم
شاید جوابای شما این انگیزه رو توی من ایجاد کنه
دیگه دلم نمیخواد اینجوری باشم

عرض سلام
وخسته نباشید
نگاه گُلَم
درس بخون
فکر کن که داخل باشگاهی
فکرکن داری اون کاری
رامیکنی
که بهش علاقه داری
وبه خدا
اعتقادراسخ داشته باش

خیلی ممنونم از نوشته های عالیتون امیدوارم با همت خداوند وخودم بتونم وحتما به آرزو هایم برسم (ان شاالله) سپاس گزارم.

به نظر من چیزی که تورو هل میده سمت درس هدفته! تلاش کنی که به هدفت برسی، مشکل من اینه که هدفی ندارم چون به چیزی علاقه ندارم! خیلییی هم فکر کردم در موردش، خیلی چیزا هم امتحان کردم ولی هیچ علاقه ای به هیچ کدوم نداشتم! لطفاا بگین چجوری علاقه‌تونو پیدا کردین یا یه راه حل بدین…!

سلام من یک دختر چهارده سالم که مادر پدرم رو همه چیز بیشترین انتظار رو دارن چه مسائل اعتقادی و چه خانه داری و چه تحصیلی.
نمی‌گم نباید انتظار داشته باشند ولی انتظار بیش از حدی که می‌خوانید معدل 20و خونه دسته گل رو نداشته باشند
حالا دلیلش چیه اینکه من همین چند ماه پیش خواستگار داشتم و مادرم فکر می‌کنه من الان باید یک کدبانو باشم آیا این انصافه؟

من عاشق ورزشم جونمو براش میدم استعدادم دارم داخلش اما هیچکی درک نمیکنه هیچکی منو نمیفمه واقعا دیوونه شدم همش میخوان چیزایی که خودشون دوس دارن بهم زور بگن تا انجامش بدم من رشته انسانی رو دوست دارم اما میگن تجربی میرم ورزش میگن نرو درس بخون بخدا جونم به ورزشم بستس چون دخترم باید اینهمه سختی بکشم من میخوام از ورزشم موفق بشم اما نمیفمن همش درس من از درس متنفرم حوصلشم ندارم هروقت درس خوندم ریده ترین رتبرو اوردم…